دانستنی های سرطان

موضوع تنفس در چی کنگ بسیار با اهمیت است و بسیاری از تکنیکهای این هنر در گرو مهارت یافتن درتنفسهای مختلف می-باشد، تا جایی که حتی در برخی مواقع چی کنگ را هنر تسلط بر تنفس نیز می خوانند.

 

اما مفهوم تنفس در این رشته بسیار فراتر از دریافت اکسیژن و خارج کردن دی اکسیدکربن است. در حقیقت تنفس در این نگرش به معنای ریتم حیاتی هر موجود زنده ای است که در حقیقت میدان انرژی ما نیز با این ریتم حیاتی در ارتباط است. مهارت یافتن در تنفس های مختلف می تواند میدان انرژی ما را برای اهداف مختلف تنظیم کند.

 

موضوع تنفس در چی کنگ مسئله بسیار مفصلی است که ما در اینجا به همین میزان بسنده می کنیم و می پردازیم به آموزش اولین و پایه ای ترین شکل از تنفس صحیح در چی کنگ، که به آن تنفس شکمی یا تنفس دیافراگمی می گویند.

 

 

اولین شکل از مهارت-های تنفس در چی کنگ، تنفس شکمی یا تنفس دیافراگمی است.

ریه های ما برای دریافت هوا نیاز به یک پمپ کمکی دارند که در کودکی به دلیل سلامتی کامل و هماهنگی با طبیعت، ما برای تنفس از شکم یا پمپ دیافراگم استفاده می کنیم. اگر به شیوۀ تنفس یک نوزاد توجه کنیم، متوجه می شویم که نوزاد زمان دم و بازدم شکم خود را حرکت می دهد، که این در حقیقت همان شیوۀ تنفس شکمی است. بعدها در سنین بالاتر به دلیل مشکلات و نارسایی های مختلف، تنفس ما محدود شده و به ناحیه قفسه سینه می رسد و ما مجبور می شویم از حرکت قفسه سینه برای دریافت هوا استفاده کنیم و در سنین کهن سالی که دیگر این موضوع به بدترین حالت خود رسیده و فقط از قسمت بالای قفسه سینه و دهان و گلو برای تنفس استفاده می شود، که این مسئله باعث بروز بسیاری از مشکلات دیگر در افراد می شود.

 

 

ابتدا می بایست شکل صحیح آن را فراگرفت، به این شکل که سعی کنید بدون حرکت قفسه سینه، برای دم شکم را بیرون داده و باد کرده و زمان بازدم، شکم داخل رود. در حقیقت این حرکت شکم برای کنترل دیافراگم انجام می شود و ما با بیرون دادن شکم سعی در پایین کشیدن دیافراگم داریم تا هوا وارد ریه ها شده و با داخل دادن شکم سعی در بالا دادن دیافراگم داریم تا هوا از ریه ها خارج شود.

 

این شکل اصلی تنفس صحیح و طبیعی می باشد که خواص بسیاری دارد که برخی از این خواص عبارتند از:

- افزایش حجم تنفس و استفاده از تمامی حجم ریه ها برای دریافت هوا

- ماساژ ارگانهای داخلی به خصوص سیستم گوارش و بهبود عملکرد آنها

- تحرک دیافراگم و افزایش شارژ الکترومغناطیس بدن

- تحریک 3 مرکز انرژی اصلی بدن که در محدوده شکمی قرار گرفته اند

- تقویت عضلات ناحیه شکم و پهلو

- پایین نگه داشتن ضربان قلب و عمیق شدن تنفس